Arapça Dilbilgisi (قواعد اللغة العربية)

Arapça, oldukça zengin ve kurallı bir dil olup üç ana kategoriye ayrılır: Nahiv (النحو), Sarf (الصرف) ve İmla (الإملاء). Her biri dilbilgisi kurallarını anlamak ve Arapça’da doğru konuşup yazabilmek için önemlidir.


Nahiv, cümlede kelimelerin dizilişi ve birbirleriyle olan ilişkilerini inceler. Aşağıda temel konular yer almaktadır:

a. Cümle Türleri (أنواع الجمل):

  • İsim Cümlesi (الجملة الاسمية): İsimle başlayan cümlelerdir.
    • Örnek: البيتُ جميلٌ. (Ev güzeldir.)
    • Yapısı: Müpteda (özne) + Haber (yüklem).
  • Fiil Cümlesi (الجملة الفعلية): Fiille başlayan cümlelerdir.
    • Örnek: كتبَ الطالبُ الدرسَ. (Öğrenci dersi yazdı.)
    • Yapısı: Fiil + Fail (özne) + Meful (nesne).

b. İrab (الإعراب):

İrab, kelimenin cümledeki yerinden dolayı aldığı harf veya harekeyi ifade eder. İrab’ın dört ana durumu vardır:

  • Merfu (مرفوع): Özne ya da yüklem.
    • Örnek: الطالبُ مجتهدٌ. (Öğrenci çalışkandır.)
  • Mansub (منصوب): Nesne ya da zarf.
    • Örnek: رأيتُ الطالبَ. (Öğrenciyi gördüm.)
  • Mecrur (مجرور): Harf-i cerden sonra gelen isim.
    • Örnek: في البيتِ. (Evde.)
  • Meczum (مجزوم): Emir ya da nehyedilen fiillerde kullanılır.
    • Örnek: لا تكتبْ. (Yazma.)

c. Harf-i Cer (حروف الجر):

Harf-i cer, bir isimden önce gelerek onun mecrur (esre) olmasını sağlar.

  • Örnek: الكتابُ على الطاولةِ. (Kitap masanın üzerindedir.)

Sarf, kelimelerin köklerinden nasıl türetildiğini ve bu türetimlerin anlamlarını inceler. Arapçada kelimelerin çoğu üç harfli köklerden (جذر ثلاثي) türetilir.

a. Kök (الجذر):

Bir kelimenin anlamını belirleyen temel harflerdir.

  • Örnek: كتب (yazdı) kökünden:
    • كاتب (yazar),
    • مكتب (ofis),
    • كتابة (yazı) türetilir.

b. Bina (البناء):

Fiillerin ve isimlerin kalıplarıdır. Fiiller, zaman ve özneye göre çekimlenir:

  • Mazî (الماضي): Geçmiş zaman.
    • Örnek: كتبَ (yazdı).
  • Muzârî (المضارع): Şimdiki veya geniş zaman.
    • Örnek: يكتبُ (yazıyor/yazar).
  • Emir (الأمر): Emir kipi.
    • Örnek: اكتبْ (Yaz!).

c. Müfred, Tesniye ve Cem (المفرد، المثنى، والجمع):

  • Müfred (Tekil): كتاب (kitap),
  • Tesniye (İkil): كتابان (iki kitap),
  • Cem (Çoğul): كتب (kitaplar).

Arapça yazım kuralları, kelimelerin doğru yazımı için önemlidir.

a. Elif Maksura (الألف المقصورة) ve Elif Memdude (الألف الممدودة):

  • Kelimenin sonundaki uzun “â” sesi ى veya ا ile yazılabilir.
    • Örnek: فتى (genç), سماء (gökyüzü).

b. Şedde (الشدة):

Bir harfin iki kez okunması gerektiğinde kullanılır.

  • Örnek: مدرّس (öğretmen).

c. Tenvin (التنوين):

İsimlerin sonunda gelen ve “n” sesi veren harekeler.

  • Örnek: كتابٌ (bir kitap), كتابًا (kitabı), كتابٍ (kitapta).

a. Olumlu Cümle (الجملة المثبتة):

Olumlu anlam ifade eden cümlelerdir.

  • Örnek: الطالبُ يقرأُ الكتابَ. (Öğrenci kitabı okuyor.)

b. Olumsuz Cümle (الجملة المنفية):

Olumsuzluk edatları kullanılarak oluşturulur:

  • Örnek: لا يقرأُ الطالبُ الكتابَ. (Öğrenci kitabı okumuyor.)

c. Soru Cümlesi (الجملة الاستفهامية):

Soru edatları kullanılarak oluşturulur:

  • Örnek: أينَ الطالبُ؟ (Öğrenci nerede?)

Arapça Öğrenirken Püf Noktaları

  1. Kelime köklerine dikkat edin: Yeni kelimeler öğrenirken köklerini belirlemek türetme becerisini artırır.
  2. Grameri anlamaya odaklanın: Nahiv ve Sarf, cümle kurma ve okuma becerisini geliştirir.
  3. Pratik yapın: İrab ve fiil çekimlerinde bol bol alıştırma yaparak kuralları pekiştirin.