Arapçada Bağlaç İsimler (İsm-i Mevsûl)
İsm-i Mevsûl, Arapçada cümleleri birleştiren, Türkçede “ki”, “kim”, “o ki” gibi anlamlar taşıyan bağlaçlardır. Bu isimler, kendilerinden sonra bir sıla cümlesi (cümle-i sıla) alır ve sıla cümlesi, isimle ilgili eksik bilgiyi tamamlar.
1. İsm-i Mevsûl Türleri
a. Özel (Hâs) İsm-i Mevsûl
- Tekil, ikil ve çoğul durumlarına göre eril ve dişil ayrımı yapar.
- Kişiler veya şeyler için kullanılır.
Durum | Eril (Müzekker) | Dişil (Müennes) |
---|---|---|
Tekil | الَّذِي | الَّتِي |
İkil | الَّذَانِ | الَّتَانِ |
İkil (mansup) | الَّذَيْنِ | الَّتَيْنِ |
Çoğul | الَّذِينَ | الَّاتِي / اللَّوَاتِي |
Örnekler:
- الرَّجُلُ الَّذِي يَقْرَأُ كِتَابًا مُعَلِّمٌ.
(Kitap okuyan adam bir öğretmendir.) - المَرْأَةُ الَّتِي تَكْتُبُ رِسَالَةً مُعَلِّمَةٌ.
(Mektup yazan kadın bir öğretmendir.) - الطِّفْلَانِ الَّذَانِ يَلْعَبَانِ فِي الحَدِيقَةِ أَخَوَايَ.
(Bahçede oynayan iki çocuk benim kardeşlerimdir.) - النِّسَاءُ اللَّاتِي يَدْرُسْنَ فِي الجَامِعَةِ مُجْتَهِدَاتٌ.
(Üniversitede okuyan kadınlar çalışkandır.)
b. Ortak (Müşterek) İsm-i Mevsûl
- Hem eril hem de dişil için kullanılabilir. Tekil, ikil ve çoğul ayrımı yapmaz. Daha genel bir anlam taşır.
- Sıklıkla “مَن” (kim) ve “مَا” (ne) olarak kullanılır.
Bağlaç İsmi | Anlamı |
---|---|
مَنْ | Kim, o kim ki |
مَا | Ne, o şey ki |
Örnekler:
- مَنْ يَعْمَلْ خَيْرًا يُجْزَ بِهِ.
(Kim iyilik yaparsa onunla ödüllendirilir.) - مَا تَزْرَعْهُ تَحْصُدْهُ.
(Ne ekersen, onu biçersin.) - أُحِبُّ مَنْ يَفْهَمُنِي.
(Beni anlayanı severim.) - هَذَا مَا أَرَدْتُ.
(Bu, istediğim şeydir.)
2. İsm-i Mevsûl’ün Özellikleri
- Bağlama Göre Anlam: İsm-i mevsûl, cümlede anlamı bağlar ve tamlar.
- Örneğin: “الَّذِي” bağlacı kendisinden önce gelen bir ismi, kendisinden sonraki sıla cümlesiyle açıklar.
- Sıla Cümlesi (جملة الصلة):
- İsm-i mevsûl’den hemen sonra gelen ve onu açıklayan cümledir.
- Sıla cümlesinde mutlaka zamir bulunur ve bu zamir ismi tekrar eder.
- İsim ve Fiil Cümleleri:
- Sıla cümlesi isim veya fiil cümlesi olabilir.
3. Örnekler ve Çözümleme
a. Fiil Cümlesi ile İsm-i Mevsûl:
- الرَّجُلُ الَّذِي يَقْرَأُ الكِتَابَ طَبِيبٌ.
(Kitap okuyan adam bir doktordur.)- الَّذِي: İsm-i mevsûl
- يَقْرَأُ الكِتَابَ: Sıla cümlesi
b. İsim Cümlesi ile İsm-i Mevsûl:
- الطِّفْلُ الَّذِي أُمُّهُ مُعَلِّمَةٌ ذَكِيٌّ.
(Annesi öğretmen olan çocuk zekidir.)- الَّذِي: İsm-i mevsûl
- أُمُّهُ مُعَلِّمَةٌ: Sıla cümlesi